Son yıllarda bir kavram olarak karşımıza çıksa, insanlar bu konuda daha fazla bilgi sahibi olsa da, aslında psikolojik şiddet uzunca bir dönemdir insanın iş yaşamında herkesin, cinsiyet fark etmeksizin karşımıza çıkan bir kavram.
Yıllar sonra şartlar öyle gerektirdiği için ailemin yanına döndüğümde, uluslararası bir kuruluşta çalışmaya başlamıştım. Çalışabileceğim en iyi firma idi. Çok mutluydum. Başladığım bölüm çok istediğim bir bölümdü.
İşe başladığım ilk gün gördüm ki, bölümdeki ilk ve tek kadındım. Sekreter’inin bile erkek olduğu tek bölümdü. Bunun benim için fark yaratmayacağını düşünmüştüm. Bölümde 3 adet bölüm şefi vardı ve beni bana sormadan onlardan birinin yanına verdiler. Ön yargılarım yoktu. Ancak, işe başladığımın ilk anı “Sen, eninde sonunda gideceksin, seni istemiyorum” dedi. Çalışmak zorundaydım. Kızlarım ufaktı. Her türlü angarya işi veriyor, kendi işimi asla yapamıyordum, yılmam için elinden geleni yapıyordu. Susuyordum zira çocuklara süt parası kazanmam lazımdı. Tek başımaydım ve bağırma lüksüm yoktu. O borsada takılırken ben vergi iadesini dolduruyordum. Nedenini çok merak ediyordum. Sonradan öğrendim. Annesi çok küçükken, babasını terk etmiş ve bir daha annesini hiç görmemişti. Bunu düşündükçe ona acıyor, anlamaya çalışıyordum ama tüm bu çabalarım yetmedi. 2 yabancı dil bilmem yetmedi.
Türkiye’de kriz çıktı. Sendika mühendislerden de çıkacak deyince, bizim bölümde piyango bana vurdu. Zaten o firmada , son giren ilk çıkar kuralı vardı. Şaşırmadım. Ama Benimle aynı anda giren diğer mühendisler çıkarılmamıştı. “ Nedense”. Benim tek düşüncem kızlarımı nasıl doyuracağım idi. O gün bir karar aldım. Artık dünyanın bir numaralı şirketi de olsa, özel sektörde çalışmayacaktım, çalışmadım da. Kendi danışmanlık şirketimi kurup kendi yolumda gittim. Aslında bana bilmeden iyilik yapmıştı.
Yıllar sonra bir pizza salonunda karşılaştık. Gözlerine baktım. Masasına gittim. “Ben dedim; siz’i bağışladım. Ya siz kendinizi?” Sustu. Döndüm çıktım. Gözümden akacak yaş o an aktı. Ne çok saklamıştım onu kendime. İçimden işten atıldığım gün, kuşlar göç etmişti.
Yaşadığım şimdilerde mobbing denen kavram dünyanın her yerinde herkesi tehdit edebiliyor. Kıskançlık, psikopatlık, öz güven eksikliği v.b. birçok nedenden kaynaklanıyor.
Altı üstü şunu biliyorum ki, eğer kızlarım o kadar küçük olmasa, bir eşim olsa, ben son yıllarda sıkça yapılan mobbing davasını açardım, zira yasa da böyle bir hak var. Siz mobbingi ispatladığınızda buna tıp raporu da dahil, haklarınızı alıyorsunuz. Son yıllarda kazanılan ciddi davalar var. Eğer yaşıyorsanız susmayın. Susmayın ki, birileri artık kendi egosunu başkasında suistimal etmesin.
Dostlukla.